Ένας «ξένος» ποδοσφαιριστής στη χώρα του!

Οι περισσότεροι λίγο μετά τα 18 τους, βγάζουν δίπλωμα οδήγησης. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος πήρε μεταγραφή στην Σάλκε. Ήταν το αποτέλεσμα μίας μικρής διαδρομής στο ελληνικό πρωτάθλημα, με συνολικά μόλις 14 συμμετοχές με τη φανέλα του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και Ευρώπη, αρκετές όμως για να τον βάλουν από το 2008, στα 16, στη λίστα με τους 10 πιο ανερχόμενους της περιόδου, στα αστέρια του αύριο. Ή για να τον κάνουν ακόμη και τώρα τον πιο νεαρό ποδοσφαιριστή που σε ηλικία 15 ετών και 292 ημερών είχε κάνει ντεμπούτο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Και πάλι, όμως, η διαδρομή του εδώ ήταν πολύ μικρή. Με λίγα λόγια ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ασφαλώς και είναι προϊόν του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά "Έλληνα" ποδοσφαιριστή δεν τον λες εύκολα. Με οχτώ χρόνια πλέον εκτός συνόρων και όχι από τα 25 στα 33 για παράδειγμα, ούτε καν από τα 20 στα 28, αλλά από τα 18 στα 26, ο Έλληνας άσος είναι ξεκάθαρο ότι ποδοσφαιρικά μεγάλωσε μακριά από τα μέρη μας.

Τι καλύτερο, λοιπόν; Αν υποθέσουμε ότι ο ΠΑΟΚ όχι απλώς ενδιαφέρεται αλλά εμφανίζεται και ως πιθανός προορισμός του. Όχι απλώς δύο σε ένα, αλλά ... όλα σε ένα. Έχει όλο το πακέτο. Και εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και εκεί που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ ενίσχυση και σε εξαιρετική ηλικία και συναισθηματικά δεμένος με την ομάδα και γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας και "αναθρεμμένος" ποδοσφαιρικά αλλού και όχι εδώ. Μέσα στις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Καλύτερος συνδυασμός δεν πρέπει να υπάρχει σε ποδοσφαιριστή. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν κάνει ό,τι ο Κυριάκος. Που έφυγαν χωρίς σχεδόν να έχουν παίξει στην Ελλάδα και έκαναν καριέρα. Άντε ένας Γιώργος Σαμαράς, που δεν επέστρεψε ποτέ. Θα μπορούσε πολλές φορές, δεν το ήθελε. Το ερώτημα, όμως, σε αγωνιστικό επίπεδο είναι αντίστροφο. Αν το ήθελε, θα μπορούσε;

Για εκείνον δεν το μάθαμε. Είναι πια πιθανό να "απαντηθεί" από τον Παπαδόπουλο. Δεν είναι εύκολο για έναν ποδοσφαιριστή που όχι απλώς λείπει πολλά χρόνια, αλλά στην ουσία... μόνο λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο, να επιστρέψει σε αυτό. Θα πει κανείς πώς τα καταφέρνει ένας ξένος ποδοσφαιριστής; Δεν είναι το ίδιο.

Ο Κυριάκος ξέρει τις ιδιαίτερες καταστάσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου, χωρίς να είναι εδώ. Και όταν είναι, με την Εθνική δηλαδή, μοιάζει να προσπαθεί λίγο άγαρμπα να εναρμονιστεί με αυτό που στην ουσία δεν έζησε ποτέ. Ή έστω θυμάται αμυδρά. Είναι πολύ χαρακτηριστικό το παράδειγμα της κόκκινης κάρτας που είχε δεχθεί χωρίς λόγο στο ματς με την Βοσνία, παρασυρόμενος από κάτι που αν έρθει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θα συναντήσει πολλές φορές μπροστά του.

Θα ήταν πραγματικά πολύ τιμητικό για την Super League να προσθέσει στις τάξεις της μία τόσο ποιοτική περίπτωση ποδοσφαιριστή. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που πρόκειται για Έλληνα ποδοσφαιριστή που έρχεται - αν έρθει - για μια συνέχεια καριέρας και όχι γιατί μεγάλωσε ή γιατί δεν του βγήκε η επιλογή του εξωτερικού. Ίσα - ίσα, το αντίθετο. Θα έρθει ως επιλογή καριέρας και με φιλοδοξίες για μια επίσης θεαματική συνέχεια.

Αυτό ασφαλώς και θα είναι θετικό για τον ΠΑΟΚ ή για οποιαδήξποτε άλλη ομάδα εκτός Ελλάδας τον αποκτήσει. Περισσότερο, όμως, για τον ΠΑΟΚ. Ωστόσο, ακριβώς αυτό είναι που τελικά γεμίζει και με μεγαλύτερη ευθύνη τον ΠΑΟΚ σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες, αν τελικά ο Κυριάκος καταλήξει σε εκείνον.

Με τη συνείδηση, πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ότι όταν θα τον υποδεχθεί, θα έχει αποκτήσει κυρίως έναν ποδοσφαιριστή πολύτιμο για τον αγωνιστικό χώρο. Και όχι κυρίως έναν ΠΑΟΚτσή. Αν συμβεί το δεύτερο, θα είναι επικίνδυνο για την αγωνιστική αξία του ίδιου του παίκτη, που είναι αδιαμφισβήτητη.

Το θετικό για τον ΠΑΟΚ είναι πως σε αυτό το επίπεδο έχει αλλάξει πολύ. Πάρα πολύ είναι η αλήθεια. Τέτοιου είδους "πάθη", ξέρει πια να τα ελέγχει. Ο πρώτος μάλιστα που θα το αντιληφθεί και που δεν μπορούσε να το κάνει από μακριά, θα είναι ο ίδιος ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Αν τελικά η Τούμπα είναι ο προορισμός του...